ਕਾਲੋਨੀ ਹੁਣ ਖਾਲੀ ਹੈ. ਇਥੇ ਕੋਈ ਸ਼ਾਪਿੰਗ ਮਾੱਲ ਬਣਨਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਪਲਾਟ ਦੇ ਪਿਛਵਾੜੇ ਵੱਡਾ ਪੱਕੀਆਂ ਰੁਖ ਜਾਮਣਾਂ ਨਾਲ ਲੱਦਿਆ ਹੈ. ਕਾਗਜ਼ ਚੁਗਣ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੀ ਟੋਲੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਜਾਮਣਾਂ ਖਾਣ ਲਈ ਉਕਸਾਉਂਦਾ ਹਾਂ. ਉਹ ਡਰਦੇ ਡਰਦੇ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹਨ. ‘ਬੇਟਾ, ਡਰੋ ਨਾ ਹੁਣ ਇਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ.’
ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ..ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਬੇਟੀ, ਕਲਾਰਾ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਫੋਟੋ ਲੈਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ. ਉਹ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗਦੇ ਹਨ. ‘ਸਾਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਨਾ’. ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੌਸਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ.
ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚਾਲਾ..
ਵਾੜ ਚ ਫਸੀ
ਇੱਕ ਕੱਚੀ
ਬਰਸਾਤ ਨੇ ਅੱਜ ਫੇਰ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਚੰਗੀ ਝੱਟ ਲਾਈ . ਹੁਣ ਧੁੱਪ ਚੜ੍ਹ ਆਈ ਹੈ . ਸੰਗਰੂਰ ਜੇਲ ਤੋਂ ਮਹੀਨੇ ਲਈ ਛੁੱਟੀ ਕੱਟਣ ਆਇਆ ਬੇਗੁਨਾਹ ਬਿੱਕਰ ( ਉਮਰ ਪਝੰਤਰ ਸਾਲ ) ਮੈਨੂੰ ਦੀਪਗੜ੍ਹ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਲਈ ਫਿਰਨੀ ਫਿਰਨੀ ਲੈ ਤੁਰਿਆ ਹੈ. ਸੂਏ ਦੇ ਉਰਲੇ ਪਾਸੇ ਮੋੜ ਤੇ ਵੱਡੇ ਭਾਰੀ ਪੁਰਾਣੇ ਜੰਡ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਮਾਤਾ ਰਾਣੀ ਲਈ ਬਣਾਏ ਨਿੱਕੇ ਜਿਹੇ ਮੰਦਰ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਪਾਣੀ ਭਰਿਆ ਹੈ ਤੇ ਜੰਡ ਦੀ ਇੱਕ ਟਹਿਣੀ ਤੇ ਲਾਲ ਚੁੰਨੀ ਲਟਕ ਰਹੀ ਹੈ. ‘ ਔਹ ਦੇਖ ਬੂਰ ਆਇਆ ਹੈ .. ਲੰਮੀਆਂ ਲੰਮੀਆਂ ਫਲੀਆਂ ਲਗਦੀਆਂ ਨੇ ..ਖਾਣ ਨੂੰ ਬੜੀਆਂ ਸੁਆਦ . ਖੋਖੇ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ . ਅਸੀਂ ਰੱਖ ਲਵਾਂਗੇ ਸਾਂਭ ਕੇ ਜਦੋਂ ਲੱਗੇ ….ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੀ ਉਮਰ ਹੈ ਇਹਦੀ .. ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਸੁਰਤ ਸੰਭਲੀ ਉਦੋਂ ਵੀ ਪੂਰਾ ਰੁੱਖ ਸੀ ਤੇ ਭਰਵਾਂ ਫਲ ਲੱਗਦਾ ਸੀ .. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਬੂਰ ਪੈਂਦਾ ..’
ਤੀਆਂ ਦੇ ਦਿਨ
ਸਕਾਈਪ ਤੇ ਖਿੜ ਖਿੜ ਹੱਸਣ
ਤੇਜ਼ ਵਾਛੜ
ਕੰਧ ਨਾਲ ਚਿਪਕੇ ਕਚਨਾਰ ਦੇ
ਕੁਝ ਨੀਵੇਂ ਪੱਤੇ
ਇਲਾਚੀ ਪੰਜਾਬੀ ਹਾਇਕੂ 