ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ 12 ਹਾਇਕੂ


ਰਾਤ ਹਨੇਰੀ
ਪੈਰ ਦਬਾ ਕੇ ਨਿਕਲੀ
ਛਣਕ ਪਈਆਂ ਵੰਗਾਂ

—-

 ਕੱਲਰੀ ਧਰਤੀ 

ਉਡਿਆ ਇਕ ਅੱਕ ਫੰਬਾ

ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਛਾਂ

—–

ਜਰਨੈਲੀ ਸੜਕ-
ਤੁਰੇ ਜਾਂਦੇ ਦੋ ਜਣੇ
ਦੁਪਾਸੇ ਝੂਲਣ ਰੁ

—-

ਸਿਰ ਤੇ ਪੰਡ

ਉਂਗਲੀ ਬਾਲ

ਤੁਰੇ ਮਟਕ ਮਟਕ

—-

ਪਹਿਲੀ ਬਰਫ
ਡਿਗ ਰਹੀਆਂ ਖਿੱਲਾਂ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ

—-

ਸੰਧਿਆ ਵੇਲਾ
ਖਾਮੋਸ਼ ਘਰ ਵਿਚ
ਇਕ ਮੋਮਬੱਤੀ ਬਲੇ

—-

ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰ-
ਕੁੜੀਆਂ ਆਉਣ ਤੁਰੀਆਂ
ਛਣਕਣ ਹਾਸੇ

—-

ਭਗਵਾਂ ਲਿਬਾਸ
ਖਿੜ-ਖਿੜ ਹੱਸਣ ਬੱਚੇ
ਉਹ ਦੇਵੇ ਦੁਆਵਾਂ 

— 

ਚਿੱਟੀਆਂ ਕੰਧਾਂ
ਬੱਚੇ ਮਾਰਨ ਲੀਕਾਂ
ਵੱਜਦੀਆਂ ਤਾੜੀਆਂ

—-

ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ
ਚੋਗਾ ਚੁਗਦੀ ਬਤਖ
ਪਿਛਾੜੀ ਚੂਚੇ

ਅਕਤੂਬਰ ਅੰਤ-
ਬੱਚੇ ਬਣਾ ਰਹੇ ਬਰਫ਼ ਦਾ 
ਸੈਂਟਾ ਕਲੌਜ਼

ਸਿਆਲੂ ਦਿਨ-
ਬੂਹੇ ਉਤੇ ਝੂਲਣ
ਸ਼ਰੀਂਹ ਦੇ ਪਤ