ਬੜੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਲੰਮੇ ਅਰਸੇ ਬਾਅਦ ਚੱਕਰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ… ਐਤਕੀਂ ਬਸ ਅੱਡੇ ਉੱਤਰਿਆ… ਰਿਕਸ਼ੇ ਵਾਲੇ ਵੱਲ ਹੋਇਆ… ਉਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ… ਦੋਵਾਂ ਦੀਆਂ ਹੀ ਅੱਖਾਂ ਚਮਕ ਉਠੀਆਂ… ਮੇਰਾ ਸਕੂਲ ਦਾ ਜਮਾਤੀ… ਕਠਿਆਂ ਕ੍ਰਿਕਟ ਗਲੀ ਮੁਹੱਲੇ ਵਾਲਾ ਗੇਂਦ ਬੱਲਾ ਵੀ ਖੇਡਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ… ਖਾਸਾ ਚਿਰ ਖੜ੍ਹੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹੇ… ਫੇਰ ਕਹਿੰਦਾ, “ਆਜਾ ਘਰ ਛੱਡਾਂ ਤੈਨੂੰ”… ਘਰ ਵੀ ਮੇਰਾ ਉਹਨੂੰ ਪਤਾ ਈ ਐ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ… ਮੈਂ ਪਿਛੇ ਬਹਿ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਚਲਾਉਣ ਲੱਗ ਗਿਆ..ਹੱਸ ਹੱਸ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰਦੇ… ਘਰ ਆ ਗਿਆ… ਮੈਂ ਜੇਬ ਨੂੰ ਹਥ ਪਾਇਆ ਤਾਂ ਓਹਦਾ ਇੱਕ ਇਸ਼ਾਰਾ ਐਸਾ ਸੀ ਕਿ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਓਂ ਮੈਂ ਜੇਬ ਚੋ ਪੈਸੇ ਕਢ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ… ਮੈਂ ਚਾਹ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਓਂ ਉਹਨੇ ਹਾਮੀ ਨਹੀਂ ਭਰੀ… ਹਥ ਮਿਲਾਇਆ ਤੇ ਕਹਿੰਦਾ, “ਚੰਗਾ !”…ਇਹੋ ਮੈਂ ਕਿਹਾ , “ਚੰਗਾ”… ਬੜੀ ਸੁਹਣੀ ਮੁਸਕਾਨ ਸੀ ਉਹਦੀ ਜਾਂਦੀ ਵਾਰ ਦੀ…
ਚੜ੍ਹਦਾ ਦਿਨ –
ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਚਿਰੀਂ ਮਿਲਿਆ
ਮਿੱਤਰ ਪੁਰਾਣਾ
ਇਲਾਚੀ ਪੰਜਾਬੀ ਹਾਇਕੂ 